کار خیر

جناب حافظ غزلی دارند که با این دو بیت آغاز می‌شود:

راهیست راهِ عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آن که جان بسپارند، چاره نیست

هر گَه که دل به عشق دهی خوش دمی بود
در کارِ خیر حاجتِ هیچ استخاره نیست

مصراع "در کارِ خیر حاجتِ هیچ استخاره نیست" به شکل یک ضرب المثل در ‌آمده است که وقتی عزم بر امر خیری قرار گرفت، باید دم غنیمت شمرد و در این حال تعلل جایز نباشد.

بیشتر اوقات گذشت زمان از عزم و انگیزهٔ اولیه انجام کار می‌کاهد.

سید محسن می‌گفت:

چند سالی است که بین شما و یکی از آشنایان کدورتی است. ناگهان شبی خبر می‌آورند که "بله؛ ایشان بیمار شده اند و حالشان خوش نیست" حالت لطیفی در شما ایجاد می‌گردد. بر این همه سال کدورت بی‌مورد حسرت می‌خورید. تصمیم می‌گیرید همان دم آماده شوید و به زیارت ایشان بروید و عیادتی از این دوست قدیمی انجام دهید. در این لحظه یک اتفاق بیرونی که از اختیار شما هم خارج است مانع از این رفتن می‌شود. شما نمی‌روید. شب می‌خوابید و فردا می‌شود. اما دیگر آن حالت از بین رفته است. دیگر آن جدیت برای انجام آن کار وجود ندارد. مدام به خودتان می‌گویید که حالا وقت هست و عجله ‌ای نیست و یا به کلی از آن کاری که تصمیم بر انجامش داشتید منصرف می‌شوید.

سپس اضافه می‌کرد:

اگر یک روز گذشت و آن حالت انبساطی که در شما ایجاد شده بود، فروکش کرد و از آن عزم کاسته شد و با این حال شما آن کار را انجام دادید، این ارزشمند است! این خیلی از اینکه شما همان لحظه آن کار را انجام می‌دادید بالاتر است.

حالا نه آنکه کار خیر را به فردا بیاندازیم که فردا بعد از کاسته شدن از آن انگیزه انجامش بدهیم و ارزش بیشتری داشته باشد. ولی اگر به هر دلیلی که خارج از اختیار ما بود کار به فردا افتاد و دیگر حوصلهٔ انجام آن را نداشتیم حواسمان باشد که کاسته شدن از میل انجام کاری دلیل بر انجام ندادن آن نیست.

در کتاب سیره پیشوایان آمده است:

حضرت مجتبی(علیه السلام) در طول عمر خود دو بارتمام اموال و دارایی خود را درراه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم تقسیم کرده و نصف آن را برای خود نگه داشت و نصف دیگر را در راه خدا بذل و بخشش کرد.

دیشب که نه، شب قبلش چنان منبسط بودم که تصمیم گرفتم نیمی از دارایی خویش را ببخشم. تا آخرین مرحله پیش رفتم اما یک‌بار رمز بانکی برایم نیامد. دو سه بار همین مراحل را تکرار کردم و باز به نتیجه نرسیدم. به خواب رفتم. وقتی از خواب بیدار شدم همه چیز تغییر کرد. حالا ۲۴ ساعت است که دارم با خودم کلنجار می‌روم که بین ۵۰ و ۱۰۰ هزار تومان یکی را برای بخشیدن برگزینم! که در آخر این جنگ میان ۵۰ و ۱۰۰ به پایان رسید و ۵۰ برنده شد!

پ ن: با این که حساب مبدأ و مقصد هر دو در بانک پاسارگاد است، اما با این حال انتقال وجه هوشمند اپلیکیشن ویپاد برای انتقال از پایا در عوض انتقال وجه درون بانکی استفاده کرد! نمی‌دانم چرا؟

نوشته شده در پنجشنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۲